|
Wetenschap van Leven is nogal anders dan de wetenschap zoals die bij veel mensen bekend is. Het volgende zet een aantal aandachtspunten op een rijtje
Leven heeft te maken met verandering.
Meer precies gaat leven om het kunnen omgaan met vrije keuze in materie.
Ons lichaam is opgebouwd uit heel andere materialen dan die welke we kennen uit de wereld om ons heen. In ons lichaam reageren de materialen op informatie. Het is te vergelijken met de interactie tussen een rivier en een rivierbedding: de ene bepaalt de andere; ze bepalen elkaar. Ons lichaam is daarin nogal anders dan een computer. Een computer is zodanig ontworpen dat de informatiestromen de samenhang van de materie minimaal veranderen. In een computer is het gedrag bedoeld om voorspelbaar te zijn. Herhaalbaar. Een computer gedraagt zich volgens de wetten van de dode materie. We kennen dat ook in onze reflexen. Die staan buiten de tijd; en herhalen wat je ooit gedaan hebt.
Voor vrije keuze is dat anders. Dat is in ons lichaam te zien. Dat is wat we in ons lichaam be-leven. Afhankelijk van wat je denkt, wordt de samenhang van de materie anders. Afhankelijk van hoe je je voelt worden zelfs andere moleculen gevormd. De hormonen en neuronen veranderen niet alleen de manier waarop we omgaan met onze omgeving, maar ook hoe we ons lichaam beleven. Het verandert zelfs hoe we onze beleving beleven.
Vrije Keuze
We hebben daarin vrije keuze. Die vrije keuze is op een bijzondere manier ingebouwd in ons lichaam. Het gaat niet om wat we bewust kiezen, ook al speelt dat een be-palende rol. Het gaat erom hoe we onderbewust en onbewust, zelfs buitenbewust, onze keuzen bepalen. Dat is bijzonder, en bijzonder anders dan wat we in de wetenschap kennen.
Wetenschap van dode materie
Klassieke wetenschap ging er van uit dat de werkelijkheid vaststaat.Zeg maar dood is. Vooral in de geneeskunde is dit een dodelijke beperking. Maar over de loop van de eeuwen heeft de wetenschap zich ontwikkeld. De Klassieke wetenschap keek naar de dode materie: herhaalbaar, voorspelbaar. Die aanpak was simpel, maar niet echt bruikbaar. Bij het bestuderen van materie werd duidelijk dat dit is opgebouwd uit moleculen, atomen, en subatomaire velden (informatie). Dat is waarom we nu kunnen toekomen aan een wetenschap van leven; de wetenschap wan de dode materie is voldoende begrepen om te beseffen dat er meer is. Dat is verkend en beschreven in de vormen van wetenschap die op de klassieke wetenschap volgden.
Wetenschapsontwikkeling
Zoals de klassieke wetenschap een goede beschrijving geeft van de vaste stof, uitgedrukt in de maten van Ruimte, zo was de Relativiteitstheorie van groot nut om veranderingen in de tijd beter te beschrijven, zoals dat is te zien in bijvoorbeeld de chemie van moleculen. De Kwantum Theorie bracht dit inzicht weer verder door the interacties van de energie van elektromagnetische velden. Momenteel wordt gezocht naar een goede beschrijving op een dieper niveau: daar waarop atomen gebaseerd zijn. Dit is een niveau van pure informatie. Op dit niveau is het echter belangrijk om verder te denken. We hebben niet meer te doen, of te maken, met een werkelijkheid die we van buitenaf beleven. We hebben te maken met een scheppingsproces waarvan we deel zijn. Dat heet de veldtheorie. Daarin is alles wat bestaat deel van het geheel. Dat vraagt om een andere manier van denken.
Betrekkelijkheid van een theorie, en betrokkenheid van de waarnemer
De Klassieke wetenschap ging er van uit dat de waarnemer buiten de waarneming staat. Het is nu duidelijk dat dit niet klopt. Relativiteitstheorie bekeek al de grens waar onze waarneming op gebaseerd is; dit werd dat de lichtgrens genoemd. Kwantum Theorie maakte expliciet dat de waarneming door de waarnemer bepaald wordt; dat heet daar de Collaps van de toestandsvector (de drager van wat we waar-nemen). In de veldtheorie is nog een omslag nodig in het denken: alles wat daar wordt beschreven beschrijft tegelijkertijd ook onszelf.
Beschrijving en beleving
Op dit niveau is de wiskunst niet een taal voor het beschrijven van wat we zien, maar van wat we denken. Alle symbolen op papier zijn als een notenschrift van de choreografie van een dans van onze gedachten. Via dat notenschrift kan een persoon bij benadering ervaren hoe en wat een andere persoon denkt. Wiskunst is te vergelijken met een draaiboek van een orgel, waardoor verschillende orgels dezelfde muziek kunnen spelen. In de wetenschap is het zo mogelijk dat verschillende mensen bij benadering hetzelfde kunnen denken. Misschien.
Wetenschap als gezelschapsspel
Dat is waar de wetenschap van leven op gebaseerd is: we kunnen met elkaar communiceren, op zo'n manier dat verschillende mensen kunnen denken aan dezelfde gedachten. Dat is waar de wetenschap een bijzonder sociaal fenomeen is. Mensen kunnen samen zingen, samen handelen, samen werken; maar ook samen denken. Dat is waar de mens verschilt van veel dieren: we hebben een Taal, en een Technologie. Samen kunnen we daardoor een Theorie delen.
Geloven of beleven
Een Theorie is in principe een formulering van een gedachte over de manier waarop het universum in het algemeen werkt. Zoals het woord aangeeft: uni-versum is een samenspel van trillingen. We nemen die trillingen waar als kleuren en geuren, klanken en beweging, maar in feite zijn dat alleen maar vormen van trillingen, die in ons lichaam samenkomen. Daar kunnen ze worden geïntegreerd tot een samenhangende beleving van onze omgeving. Religies leggen zich toe op het trainen van die beleving opdat er géén eigen verwachtingen of vooroordelen in dat proces interfereren. Er is dan géén eigen vooroordeel dat de waarneming van de omgeving kan verstoren. (Veel kerken proberen het tegendeel te bereiken: die praten een idee aan waardoor mensen op eenzelfde manier denken, en daardoor over hetzelfde denken te communiceren; maar vaak zit de taal, en de symbolen, de beleving in de weg. Kerken vertellen mensen dat ze, wat ze, moeten geloven, waar religies ze vragen te ervaren. Geloof is daardoor vaak gekenmerkt door strijd, en een discussie die gaat over Vormen. Religie is te herkennen als de unieke persoonlijke beleving van de samenhang van het hele universum.
Wetenschap: geloof of religie?
De beleving van Religie wordt vaak verward met de conditionering van geloof. In zekere zin zijn ze elkaar’s tegengestelden. Dit verschil is van belang want het speelt mee in het zien van het verschil tussen de klassieke wetenschap en de wetenschap van leven. Dit is vooral in de geneeskunde van vitaal belang. Ons levende lichaam is niet te bestuderen vanuit een visie gebaseerd op de studie van dode materie; of lijken. In de wetenschap van leven gaat her erom te be-leven hoe we een zijn met leven; en deel van het universum. We zijn deel van het geheel. Dat vraagt een andere manier van denken dan linksbreinige analyse. Het vraagt om een rechtsbreinige beleving van synthese, waarin onze deelname in de schepping van levensbelang is.
Wetenscheppen : Expliciet betrokken
Dat is waar de wetenschap van leven van de traditionele wetenschap verschilt: het is nodig onze betrokkenheid in de beschrijving expliciet te benoemen. Niets ' is zo'; alles is gebaseerd op wat jij ervan vindt'. De zogenaamde 'objectieve' wetenschap bestaat niet; die is op subjectieve wetenschappers gebaseerd. Data moet expliciet worden begrepen en beschreven. De manier waarop iemand waarneemt, hoe die denkt terwijl die dat waarneemt, maar ook waarom die dat waarneemt moeten allemaal worden begrepen en beschreven. Dat is een probleem. Want taal is gebaseerd op 'benoemen'. Alles wat we beschrijven verwijst naar iets wat we in onze omgeving (her)kennen. Onze subjectieve beleving wordt benoemd in termen van dingen in onze omgeving. Zelf woorden zoals “ik”, “mij”, “mijzelf”, zijn termen die van buitenaf benoemen en beschrijven. Het is daarom nodig om verder te gaan - zeker in de bestudering van leven - naar taalvormen die de subjectieve beleving kunnen benoemen.
De kunst van wetenschap
Dat is waar wetenschap samenkomt met de kunst. Kunst is een taal van beleving, ervaring. In kunst gaat het er niet om dat verschillende mensen hetzelfde object op dezelfde manier kunnen beschrijven. In de kunst gaat het erom expliciet te beleven dat elk object door elk mens anders beleefd wordt. Verschillen in context maken zelfs dat dezelfde persoon hetzelfde object op een ander moment op andere manieren kan beleven. In de handel worden deze verschillen gebruikt: door het te koppelen aan een beleving van waarden: eigen behoeften. Daardoor wordt een object niet alleen door de een anders beleefd dan door de ander, maar vindt de ene het meer waard dan de ander. Het object appelleert aan persoonlijke behoeften. Reclame maakt dat heel expliciet; en de handelaren laten zich daardoor betalen. In de mystiek gebruikt men een andere visie: daar wordt de waarde niet bezien in relatie tot persoonlijke behoeften en beleving; daar wordt uitgegaan van de relatie van het deel in het geheel. Ieder object, en ieder mens, is daar deel van het uniVersum. De betekenis van het bestaan, van dat object of die mens, wordt niet bepaald door dat object of die mens, maar door de manier waarop het een uitdrukking is van het universum. In Afrika ken men de term Ubuntu: de betekenis die je hebt wordt bepaald door de manier waarop je de betekenis be-leeft van je (sociale) omgeving. Het be-leven van je bestaan als deel van het geheel is ook de essentie van Genezen. Genezen betekent 'thuiskomen'; in je natuurlijke samenhang als deel van het geheel; als schepper in de schepping. In deze visie ben je geen schepsel, maar schepper.
De wetenschapvanleven.nl is opgezet om je te helpen om dat te beleven. Het gaat er hier niet om wat je zelf beleeft (zoals de objectieve wetenschap op de subjectieve wetenschapper gebaseerd is). Het gaat er ook niet om dat jouw beleving uniek is, zoals die van elke ander (zoals kunst voor ons expliciet maakt). Vanzelfsprekend speelt hier mee dat je eigen behoeften, en onvervulde verlangens, de waarde van je waarheid - want waarneming - bepalen; zoals de handel voor ons expliciet maakt. Hier gaat het om het samenspel van al deze factoren.
Wetenschap, kunst, handel, mystiek: in leven is juist de essentie dat we deel zijn van een geheel (het uniVersum) en dat je beleving bepaalt wat je waarneemt, hoe je waarneemt, waarom en wanneer je waarneemt (zoals de kwantum theorie expliciet maakt). Het gaat erom of je dat wat je beleeft ook kan be-leven. Ben je slechts schepsel, of schepper? Is leven passief, of actief?
Ons lichaam als voorbeeld
Ons lichaam laat zien - samen met de miljoenen jaren van haar wording - dat we deel zijn van het uniVersum. We zijn één met de wereld. We kunnen niet langer doen alsof de klassieke wetenschap - die werd ontwikkeld voor de studie van de dode materie - kan worden gebruikt om ons leven te bepalen. Daarvoor was ze niet bedoeld; en is ze niet geschikt. Relativiteitstheorie, probabilitiets-theorie bracht ons een stuk verder, maar wat we nog nodig hebben is een theorie van integriteit en integratie. Zoals dat wordt gedaan in genezing. Vandaar dat we nu daar een webzaait voor hebben www.wetenschapvanleven.nl.
Wie wil kan meedoen:
www.holoversity.eu.
|
